Monday, September 12, 2011

Μια φορά κι έναν καιρό...

Κορίτσια καλησπέρα,
Τελειώνοντας το σχολείο πριν χρόνια και πιάνοντας την πρώτη μου δουλειά (λογιστικής φύσης), δεν ήθελα επουδενεί να κάτσω στα αυγά μου και να ασχοληθώ με κάτι που δεν μου άρεσε. Τότε έπεσε στα χέρια μου ένα περιοδικό όπου διαφήμιζε μια σχολή βιτρώ. Την επόμενη κιόλας μέρα ήμουν εκεί, δίχως να ξέρω το παραμικρό για το τι εστί βιτρώ. Εκεί λοιπόν που περίμενα να μου δώσουν χρώματα, πινέλα και γυαλάκια για να ζωγραφίσω με κάποιο τρόπο, μου παρουσίασαν οπαλίνες, πένσες, τροχούς, χαλκοταινίες και τόσα άλλα εργαλεία για μια τεχνική άνευ προηγουμένου.  
homemade
Ημουν τυχερή που γνώρισα το δάσκαλο μου Δημήτρη Γούση και τη γυναίκα του Χρύσα τους οποίους θεωρώ πλέον καλούς φίλους και υποστηρικτές. Πραγματικά, σπουδαίοι άνθρωποι. 
Το βιτρώ για μένα είναι ένα hobby που έγινε λατρεία και δεν ξεχνάω πως όλα ξεκίνησαν από εκεί...

4 comments:

  1. τελικά πολλοί οικονομικάριοι το έχουμε ρίξει στην καλλιτεχνία...γιατί άραγε;;; επειδή δεν μας βγαίνουν οι αριθμοί;;;; Λεφτά πάντως...ΥΠΗΡΧΑΝ! φιλιά

    ReplyDelete
  2. Υ.γ. αν θέλεις βγάλε την λεκτική επαλήθευση...για να κάνουμε τα σχόλια μας πιο εύκολα και γρήγορα...πας στις ρυθμίσεις, σχόλια, να προβληθεί η λέξη επαλήθευσης για σχόλια...μάρκαρε το ΟΧΙ! Φιλικά

    ReplyDelete
  3. χαχαχα, λεφτά σίγουρα υπήρχαν... όχι για μας πάντως. Ευχαριστώ για το tip το έφτιαξα κιόλας, ευχαριστώ.

    ReplyDelete
  4. ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ VITREAUX ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΟΥ!!! ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΒΡΗΚΑ!!! ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΟΥ!!!

    ReplyDelete

όμορφα λογάκια