Saturday, October 29, 2011

Και μια καπνοθήκη μόνο για fans!

Γεια σας και πάλι,
Αν θυμάστε η πρώτη μου απόπειρα για καπνοθήκη εδώ για μένα δεν ήταν και τόσο σπουδαία. Έκπληκτη όμως συνειδητοποίησα ότι η απήχηση της ανάρτησης ήταν μεγάλη. Από τότε έχω κάνα δυο στα σκαριά, όμως ακόμα δεν τις έχω τελειώσει. Ωστόσο ένας καλός φίλος, τρελαμένος με το συγκρότημα Μano Negra (να φανταστείτε μέχρι και ισπανικά έμαθε για να καταλαβαίνει τους στίχους των τραγουδιών!) μου ζήτησε να του φτιάξω μια καπνοθήκη μα με τι άλλο... με το χαρακτηριστικό σήμα αυτών. Και ιδού το αποτέλεσμα... Από μεριά πλεξίματος τουλάχιστον το αποτέλεσμα μου αρέσει πολύ, είναι πιο στρωτή. Από την άλλη είναι και πιο... καπνοθήκη παρά πορτοφολάκι. Τώρα ότι έχει να κάνει με το μουσικό κομμάτι... Θα έλεγα πως δεν είναι και οι αγαπημένοι μου, αφού εγώ δηλώνω πιο ροκ και πιο ψυχεδέλεια γενικότερα.

Ελπίζω πως σύντομα θα έχω έτοιμες και τις άλλες. Θα χαιρόμουν πολύ να διαβάσω τα δικά σας σχόλια, μέχρι τότε σας εύχομαι ένα πολύ καλό Σαββατοκύριακο!!!

Thursday, October 27, 2011

light blue ADIBAS

Γεια σας, γεια σας γεια σας...
Πως γίνεται αυτό? Ενώ όλα γύρω μας καταρρέουν εγώ συνεχίζω να βρίσκομαι πάνω στο συννεφάκι μου. Και μη νομίζεται πως έχω λύσει το οικονομικό μου πρόβλημα, άνεργη είμαι, αλλά κόντρα στους καιρούς, εγώ που ανέκαθεν ήμουν πεσιμίστρια και απαισιόδοξη, θέλω να χαμογελάω στο δρόμο, να δίνω τη θέση μου σε μια γιαγιά στο λεωφορείο, να βοηθάω κάποιον που έπεσε στο δρόμο. Αφέλεια?χαζομάρα? αναισθησία? Πείτε το όπως θέλετε αλλά δεν θα τρελλαθώ για κάποιους που κατάφεραν να με κάνουν μαριονέτα. Έχω όπλο το βελονάκι μου και στον πόλεμο με το μυαλό μου, αυτό βγαίνει πάντα νικητής.
Και καμιά φορά αισθάνομαι τόσο περήφανη... Κι ας λέει ο άντρας μου ότι ζω στην κοσμάρα μου. Ναι λοιπόν εκεί ζω και δεν μετακομίζω για κανέναν και για τίποτα!!! Καλό σας βράδυ...

Tuesday, October 25, 2011

Άλλο ένα to know us better

Γειά σας κορίτσια.
Πως μου ήρθε τώρα να ξεκινήσω άλλο ένα "to know us better". Σκεφτόμουν λοιπόν τα απωθημένα της ζωής. Στιγμές που φτάσαμε τόσο κοντά στην πηγή αλλά δεν ήπιαμε νερό. Πράγματα που είπαμε "αυτό μια μέρα θα το κάνω ο κόσμος να χαλάσει". Εγώ λοιπόν δυο φορές το έχω πει στον εαυτό μου. Και οι δυο φορές έχουν να κάνουν με τοποθεσίες. Το πρώτο απωθημένο, να ανέβω στη Δρακόλιμνη Ηπείρου. Η δρακόλιμνη βρίσκεται σε αλπικό λιβάδι της Τύμφης, σε υψόμετρο 2.050 μ., ΒΔ της κορυφής Πλόσκος (2.377 μ.), ΒΑ της κορυφής Αστράκας (2.436 μ.), Ν της μονής Στομίου από την οποία απέχει 3,5 ώρες και ΔΒΔ της κορυφής Γκαμήλα (2.497 μ.) η οποία είναι και η υψηλότερη κορυφή της Τύμφης. Αποτελεί πολυσύχναστο ορειβατικό προορισμό και είναι γνωστή για τους αλπικούς Τρίτωνες που φιλοξενεί στα νερά της. Η λίμνη απέχει 1 ώρα πεζοπορίας από το οργανωμένο καταφύγιο στο διάσελο της Αστράκας και 4 ώρες πεζοπορίας από το Μικρό Πάπιγκο. Η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με τα πόδια.
Δρακόλιμνη
Το δεύτερο απωθημένο, να περπατήσω στο φαράγγι "Πανταβρέχει" Ευρυτανίας. Το "Πανταβρέχει" δεν είναι κλασικό φαράγγι με την έννοια του ορισμού αλλά το στενότερο σημείο του Κρικελοπόταμου, που ρέει ανάμεσα στα βουνά Καλιακούδα (2.101 μ.) και Πλατανάκι (1.777 μ.). Το θέαμα στη συγκεκριμένη θέση είναι τόσο εντυπωσιακό που όποιος δεν το έχει αντικρίσει είναι σα να μην έχει δει ποτέ στη ζωή του φαράγγι. Στη συγκεκριμένη θέση το ποτάμι στενεύει πολύ σχηματίζοντας στενό φαράγγι μήκους 100 περίπου μέτρων, με τοπίο σπάνιας ομορφιάς. Τα νερά της απόκρημνης Καλιακούδας στη νότια πλευρά του βουνού βρίσκουν διέξοδο και σχηματίζουν πηγές που χύνονται από μεγάλο υψόμετρο στον Κρικελοπόταμο. Το σημείο αυτό ονομάζεται "Πανταβρέχει". Τα νερά εδώ έχουν διαβρώσει το έδαφος που είναι σκεπασμένα με μακριά βρύα, ρέουν σε αρνητική κλίση και έτσι μετατρέπονται σε υδάτινα παραπετάσματα. Το νερό δημιουργεί λίμνες που για να τις προσπελάσει κανείς χρειάζεται να βραχεί ως την μέση. Η φύση εδώ είναι οργιώδης σε μία από τις αγριότερες και συνάμα καθαρότερες περιοχές της Ευρώπης. (Υπάρχουν σπάνια είδη χλωρίδας όπως τα κρίνα Lilium Heildrechii και πολυάριθμες φυτοκοινωνίες των σαρκοβόρων Pinguicola hirtiflora). Στον Κρικελοπόταμο ζουν πέστροφες που με τη σειρά τους συντηρούν της βίδρες του ποταμού. Πραγματικά έφτασα τόσο κοντά πριν κάποια χρόνια κι όμως δεν κατάφερα να δω ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Μακάρι να τα δω τώρα πια με τα παιδάκια μου όταν μεγαλώσουν λίγο. Πάντως βρε κορίτσια, το πιστεύετε οτι έχουμε τόσες ομορφιές σε αυτή την Ελλάδα που μας πληγώνει? Σε κάνει να αναρωτιέσαι "Εγώ τι κάνω στην Αθήνα?". Λοιπόν όσες πιστές προσέλθετε, είστε όλες ευπρόσδεκτες να γράψετε και τα δικά σας απωθημένα. Διαδώστε το παρακαλωωωωώ... Τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες τις πήρα από την Βικιπαιδεία και Φαράγγια της περιοχής μας. Καλό σας βράδυ.

Φαράγγι Πανταβρέχει
Φαράγγι Πανταβρέχει

Tuesday, October 18, 2011

vintage δαχτυλίδι

Κορίτσια καλησπέρα,
Ακόμα δεν μπορώ να κάνω σχόλια στις αναρτήσεις σας κι αυτό πραγματικά μου έχει χαλάσει τη διάθεση. Όπως επίσης κι ένας πονόδοντος, που με ταλαιπωρεί από το Σάββατο. Ελπίζω αύριο ο οδοντίατρος να μου δώσει καμιά μπουνιά για να έρθω στα ίσα μου. Νομίζω πως θα πονάω λιγότερο απ΄οτι τώρα.
Τέλος πάντων. Σήμερα θα σας δείξω ένα vintaj δαχτυλίδι με τις αγαπημένες μου χάντρες, που έφτιαξα το καλοκαίρι. Μέγα λάθος η φωτογραφία στον ήλιο. Κάπου διάβασα ότι όταν φωτογραφίζεις κοσμήματα, ναι μεν θέλει φυσικό   φως, όχι όμως απευθείας ήλιο. Όσο ζούμε μαθαίνουμε, αυτό είναι καλό. Λοιπόν αυτά τα ολίγα είχα για σήμερα και μιας και η ώρα είναι περασμένη, και το ζεστό μου κρεββατάκι με περιμένει, σας αφήνω με μια γλυκιά καληνύχτα και δημιουργικούς χαιρετισμούς.

Thursday, October 13, 2011

7 πράγματα και για εμένα...

Με μεγάλη μου χαρά θα πάρω μέρος για πρώτη φορά σε ένα παιχνιδάκι. Με προσκάλεσε ηAndria  και την ευχαριστώ πολύ και για το βραβείο. Ξεκινάω λοιπόν κι εγώ... 7 πράγματα για εμένα:
1. Ήρθαν δυο αστεράκια στη ζωή μου, που με έκαναν καλύτερο άνθρωπο και πιο αισιόδοξο, έστω κι αν διανύουμε περίοδο κρίσης.
2. Καμιά φορά γίνομαι πολύ γκρινιάρα.
3. Μου αρέσει να πλέκω με το βελονάκι μου και γενικά να ασχολούμαι με οποιαδήποτε χειροτεχνία - κατασκευή.
4. Δεν ρισκάρω στη ζωή μου, κι αυτό με εξοργίζει γιατί ποτέ δεν μαθαίνω τι θα γινόταν αν το έκανα.
5. Σε ένα κουτί κρατάω όλες, μα όλες μου τις αναμνήσεις απο τότε που ήμουν 15 χρονών.
6. Στο λύκειο κάποιος συμμαθητής μου, μου εβγαλε το παρατσούκλι "Αστυνόμος Μπέκας" γιατί φορούσα ένα μοντγκόμερι παλτό αντίκα, που μετρούσε δεκαετίες ζωής.
7. Μου αρέσει να κάνω ποδήλατο στους δρόμους της πόλης.
Με τη σειρά μου κι εγώ προσκαλώ τα παρακάτω blogs να συνεχίσουν αυτό το "to know us better" και να τους αφιερώσω το παραπάνω βραβείο:
  1. www.olivetreegirl.blogspot.com
  2. www.aggelikh18.blogspot.com
  3. www.mystickland.blogspot.com
  4. www.fotolabida1.blogspot.com
  5. www.artkunsttexnh.blogspot.com
  6. www.mayasfairytale.blogspot.com
  7. www.vassopappa.blogspot.com
  8. www.kantomagapi.blogspot.com
  9. www.lucky-button.blogspot.com
  10. www.nantiashandmadegoodies.blogspot.com
  11. www.bijouxkerihantra.blogspot.com
  12. www.elviraslittleworld.blogspot.com
  13. www.craftfairies.blogspot.com
  14. www.thelittlecraftworkshop.blogspot.com
  15. www.annaki-annaki.blogspot.com 
Πολύ το χάρηκα... Φιλάκια πολλά.
ΥΓ. Αν γνωρίζει κάποια να μου πει γιατί δεν μπορώ να κάνω σχόλια στις αναρτήσεις? Θα το εκτιμούσα πολύ.

Saturday, October 8, 2011

Ένα βραχιόλι για την Αγγελική.

Το καλοκαίρι για να ευχαριστήσω ένα κοριτσάκι, γειτόνισσα διακοπών και φίλη του Γιώργου μου, έφτιαξα ένα βραχιολάκι με χάντρες εύκολα και γρήγορα.
Το αποτέλεσμα εντυπωσίασε την μικρή Αγγελική και σκέφτηκα του χρόνου να μαζέψω όσες μικρές μαθήτριες μπορέσω για εντατικά μαθήματα beading. Έχω τόσες ιδέες στο μυαλό μου αλλά δυστυχώς πολύ λίγο χρόνο για να τις υλοποιήσω. Ευελπιστώ κάποια στιγμή να ησυχάσω λίγο και να μπορέσω να φτιάξω καινούρια πράγματα.
Βρε κορίτσια, πείτε μου αν γνωρίζετε γιατί δεν μπορώ να κάνω σχόλια στις αναρτήσεις σας?